Arjan Bos gesloopt door voorlaatste etappeDe voorlaatste etappe van de Dakar 2017 was bepaald geen kinderachtige. 288 kilometer wedstrijdproef, bestaand uit twee delen die waren gescheiden door een verbindingsweg van 370 kilometer. Doodmoe kwam Arjan Bos aan in het bivak in Rio Cuarto. “Ze proberen je op zo’n laatste dag gewoon nog kapot te maken”, zuchtte de Dakar-debutant. “Nou, het was bijna gelukt.”
Met volle tanks ging Bos van start in de elfde etappe. Met de wijsheid achteraf was dat wellicht niet nodig geweest, maar vooraf weet je zoiets niet en waarom zou je dan het risico nemen in de woestijn zonder benzine te komen staan? “Op een pad van wel 30, 40 kilometer door de duinen was dat veel te zwaar. Ik werd gesloopt. Ik voelde dat ik tegen oververhitting aanliep en heb overal mensen om water gevraagd voor verkoeling. Gelukkig werd het daarna iets vloeiender en ging het beter.”
De 370 kilometer over een lange, rechte weg deden Bos bijna de das om. “Het is geestdodend saai”, zegt hij. “En weer met zo’n warme föhn in je gezicht. Ik dreigde in slaap te vallen. Ik ben maar gewoon gestopt: foto’s maken met mensen langs de kant van de weg, ijswater in mijn nek laten kieperen, allemaal rare dingen om maar een beetje bij de les te blijven.”
In het tweede deel van de etappe was het een parkoers een stuk technischer en dat deed de concentratie goed. “Omhoog en omlaag door de bergen. Dat was wel leuk. Ging ook best goed. Het laatste stuk ben ik op de cruise control naar huis gereden. Dat mijn meisje in het bivak op me stond te wachten, was het mooiste van deze Dakar.”
‘Bijna’ bestaat niet in de Dakar, maar met nog slechts 64 kilometer proef te gaan, begint de finish nu wel heel dichtbij te komen voor Bos. “Ik heb een pijntje aan mijn schouder. Daar ga ik nog even mee langs de dokter van het Veka-team. Die 60 kilometer van zaterdagochtend zal ik hoe dan ook halen. Al moet ik de motor op mijn nek leggen!”
